PIĄTEK – 25.11.2021R.

Temat dnia : W krainie radości .

 

1. „W krainie radości ” – film edukacyjny.

Posłuchajcie wiersza R.Witka „Kolekcjoner uśmiechów”.

                                                                      Kolekcjoner uśmiechów

Miałem kiedyś uśmiech piękny,
choć szczerbaty.
Dostałem za niego buziaka od taty.
 Szybko zrozumiałem zasady tej gry:
Każdy nowy uśmiech wywołuje trzy.
Teraz ma kolekcja liczy już tysiące.
Wpadnij po uśmiechy, póki są gorące!

Odpowiedzcie na kilka pytań:
- Co sprawia, że czujecie radość?
- Czy radość, uśmiech, śmiech są zaraźliwe?
- Co lub kto sprawia Ci radość?

 

2.  „Radosne kamyki” – praca plastyczna.

Wybierzcie się na wspólny spacer. Podczas spaceru nazbierajcie większych kamyków (2–3 sztuki). Na kamieniach namalujcie farbami coś, co sprawia, że czujecie radość, albo symbolicznie przedstawcie swoją radość plamami kolorów lub innymi wzorami. Zaprezentujcie swoje dzieła i opowiedzcie o nich.

 

3. „Radosne zdjęcia” – zabawa dramowa.

Za pomocą mimiki twarzy i ruchu ciała wyraźcie radość. Rodzice mogą Wam zrobić zdjęcia telefonem komórkowym. Wspólnie obejrzyjcie zdjęcia.

 

4. KP2 str. 13 – praca z obrazkiem, rozpoznawanie emocji.

 

5. „Radosne zwierzaki” – rozmowa o tym, jak zwierzęta okazują radość.

Przygotujcie zdjęcia zwierząt: psa, kota, konia, niedźwiedzia, foki. Zastanówcie się, w jaki sposób te zwierzęta okazują radość:
-pies merda ogonem,
-kot mruczy,
- koń macha grzywą lub rży,
-  foka obraca się z brzucha na plecy.

Zwróćcie uwagę na fakt, że zwierzęta podobnie jak ludzie odczuwają różne emocje, zarówno pozytywne, jak i ne­gatywne, dlatego należy je szanować. Jeżeli macie zwierzęta w domu, opowiedzcie, co robią pupile, kiedy się cieszą, a co kiedy są złe albo smutne.

 

 

CZWARTEK – 25.11.2021R.

Temat dnia : „Dzień Pluszowego Misia”.

 

1. „Dzień Pluszowego Misia” – film edukacyjn

Obejrzyjcie film edukacyjny. Odpowiedzcie na kilka pytań:

- Jakie misie zapamiętaliście z filmu?
- Jaki miś jest Twoim ulubionym?

2. „Misie” – praca plastyczno – techniczna.

Obejrzyj filmy instruktażowe i wykonaj misia który najbardziej Ci się podoba z gąbki lub skarpetki.

 

 

3. KP2 str. 12 – ćwiczenie spostrzegawczości.
    
4. „Jadą, jada misie” – zabawa przy muzyce.
   
   
   Dziecko tańczy sobie w rytm muzyki. Rodzic co chwile zatrzymuje muzykę  i wydaje różne polecenia np.:
   - Zrób przysiad.
   - Zrób 3 pajacyki.
   - Podskocz na jednej nodze 2 razy.
   - Zrób 5 skłonów.

 

 

 

 

 

 

ŚRODA – 24.11.2021R.

Temat dnia : NASZE SMUTKI

 

1. „Głodny wróbelek” – zabawa matematyczna

Przygotujcie na talerzyku ziarenka grochu lub fasoli. Narysujcie wspólnie lub wytnijcie z gazet (albo wydrukujcie z internetu) ptaki np. gawrona, wróbla, sikorkę, tak aby rodzic i dziecko miał po jednym ptaku. Ptaki przyklejcie na kartkę A4. Następnie na małych kartonikach piszemy liczny od 1 do 5 (liczby mogą się powtarzać). Kartoniki składamy na pół i wkładamy np. do miski. Losujemy kartkę z miseczki wybieramy tyle ziarenek, ile przedstawia wybrana liczba, a następnie „dokarmiamy” pusty brzuszek ptaszka odliczonymi ziarenkami, naklejając je na papier.

 

2. „Nasze smutki” – burza mózgów, rozmowa o sposobach radzenia sobie ze smutkiem.

Przypomnijcie sobie, co może sprawiać nam smutek. Zastanówcie się nad sposobami radzenia sobie ze smutkiem:

- Co robimy, kiedy jest nam smutno?
- Co dzieje się z naszym ciałem?
- Co lub kto nam pomaga?
- Jak możemy pomóc smutnej osobie?

Wspólnie stwórzcie listę pomysłów na smutek. Ozdóbcie ją i zawieście w widocznym miejscu, wracając do niej, kiedy komuś będzie smutno.

 

3. KP2 str. 11 – ćwiczenie matematyczne, liczenie od 1 do 5.

 

4. „Wyrzuć smutek” – zabawa.

Przygotujcie w domu kilka balonów. Na nadmuchanych balonikach, flamastrem, malujemy swój smutek. Następnie balony wrzucamy np.. na koc lub duży szal. Machamy kocem lub szalem, aż wyrzucimy z nich wszyskie smutki.

 

 

                                                                                       WTOREK - 23.11.2021r.

Temat dnia: „Podróż do krainy gniewu”

 

1. „Podróż do krainy gniewu”

Rodzic czyta dziecku opowiadanie G. Kasdepke „Gniew”.

 

                                                                                                 Gniew

Nawet tak rozsądna osoba jak Bodzio wpada czasami w gniew – a wszystko przez panią Miłkę!

– Dlaczego przez mnie? – wykrztusiła pani Miłka.

Stojące wokół dzieci spojrzały z ciekawością na Bodzia.

Lecz Bodzio nie odezwał się ani słowem – kopnął tylko leżące na podłodze klocki, a potem wszedł za tablicę do rysowania i najwyraźniej postanowił zostać tam na zawsze. A jeśli nie na zawsze, to przynajmniej do obiadu.

– Ale łobuz… – szepnęła Zosia.

– Wszystko słyszałem! – wrzasnął zza tablicy Bodzio.

Pani Miłka poprawiła grzywkę. Przedszkolaki dobrze wiedziały, że gdy pani Miłka poprawia grzywkę, to znaczy, że jest zakłopotana i rozmyśla, co powinna teraz zrobić.

– Może zapytamy pajacyka?... – podpowiedział Rafałek

– Pewnie, pytajcie go! – pieklił się za tablicą Bodzio. – Na pewno wam podpowie, mądrala!

Pajacyk milczał z wyższością.

Skupione przy Pani Miłce dziewczyny próbowały naśladować gest poprawiania grzywki – z mizernym skutkiem, niestety. Ich grzywki były na tyle grzeczne, że nie chciały same z siebie opadać na oczy. Najbardziej gniewało to Rozalkę. Może dlatego, że stojący w drugim końcu sali Grześ pękał ze śmiechu.

– To takie śmieszne?! – zasapała Rozalka.

– Śmieszne – potwierdził ubawiony Grześ. – Moja grzywka opada bez problemu, patrz… – Rzeczywiście, grzywka Grzesia była na tyle długa, że opadała nie tylko na oczy, ale i na nos.

– A moja nie… – zmartwił się Rafałek.

– Bo jesteś obcięty na jeża! – prychnęła Rozalka.

Rafałek poczuł gniew: wpierw na Rozalkę, a po chwili i na pana fryzjera, który tak go ostrzygł, że nie może teraz odgarniać grzywki z czoła.

– Dość! – powiedziała Pani Miłka. – Jeżeli zamierzacie kłócić się z powodu moich włosów, to pójdę do fryzjera.

– Mojego nie polecam – mruknął Rafałek.

Stojący z kącie pajacyk zachichotał. Pani Miłka zerknęła na niego z gniewem. Tak ma wyglądać pomoc?!

– Uwaga! – zarządziła Pani Miłka. – Zamiast się kłócić, przeprowadzimy gimnastykę.

– A kto ją będzie prowadził? – spytał zza tablicy Bodzio. – Znowu ten pajac?

– Tylko nie pajac! – rozgniewał się pajacyk.

Pani Miłka, poczuła, że jeszcze chwila, a wybuchnie. Postanowiła jednak za wszelką cenę się opanować.

– Ja poprowadzę gimnastykę – oświadczyła ze spokojem. – Ale wcześniej Bodzio wytłumaczy, czym go rozgniewałam.

Bodzio wzruszył ramionami. Nikt tego jednak nie zauważył, bo przecież tablica nie jest przeźroczysta.

– Na ucho, bo to tylko nasza sprawa – ciągnęła Pani Miłka. – Ale bardzo ważna. Dzięki temu, że Bodzio powie mi, czym go rozgniewałam, będę mogła poprawić w przyszłości swoje zachowanie.

– Ja wiem, ja wiem! – krzyknęła milcząca dotąd Zosia. – On jest rozgniewany, bo pani przyprowadziła do nas pajacyka!

Pani Miłka osłupiała. Pajacyk też. Za to Bodzio zapomniał o rozsądku i, czerwony jak pomidor, wyskoczył zza tablicy.

– I co jeszcze?! – wrzasnął.

– To, że teraz wszyscy pytają o radę właśnie jego! – wygarnęła Bodziowi prosto w twarz Zosia. – A nie ciebie, a podobno jesteś najmądrzejszy!

– Bo jestem!

Grześ, najlepszy przyjaciel Bodzia, poczuł gniew.

– Naprawdę? – wycedził.

– Chodziło mi o to… – Bodzio się zmieszał – że jestem mądrzejszy od pajacyka. Zresztą sam mówiłeś!

– Naprawdę? – wycedził Pajacyk.

– Chodziło mi o to… – Grześ się zmieszał – że w niektórych sprawach Bodzio jest mądrzejszy nawet od pani Miłki. Sam mówiłeś!

– Naprawdę? – wycedziła pani Miłka.

– Chodziło mi o to… – pajacyk się zmieszał – że Bodzio zna się na piłce nożnej lepiej niż pani.

Zapadło milczenie.

Po chwili Rozalka, Zosia i inne dziewczynki parsknęły śmiechem.

Sekundę później dołączyła do nich i pani Miłka.

A na końcu pajacyk, Bodzio, Grześ i reszta chłopaków.

– No dobrze… – wykrztusiła wreszcie pani Miłka. – Nie muszę przecież na wszystkim się znać. Może poprosimy pajacyka, żeby opowiedział nam więcej o pracy w teatrze?

– A gimnastyka?! – zapytał rozgniewany Bodzio.

I zaczęło się od nowa!

Grzegorz Kasdepke

 

Rozmowa na temat jego treści. Przykładowe pytania:

- Dlaczego Bodzio odczuwał gniew?

- Czy ktoś oprócz Bodzia, odczuwał gniew? Z jakiego powdu?

- Czym jest gniew?

 

2. „Czym jest złość”

Zastanówcie się :

- Co Was denerwuje?

- Dlaczego wpadacie w złość i jakie macie sposoby, żeby się uspokoić?

- Co lub kto pomaga w opanowaniu negatywnych emocji?

 

Ważne jest, żeby podkreślić, że każdy ma prawo do zości, gniewu, nawet dorośli, ale wszyscy musimy wyrażać złość w akceptowalny sposób, nie raniąc siebie, ani innych, nie niszczyć przedmiotów.

 

Wspólnie sporządźcie listę sposobów radzenia sobie ze złością np.

1. Podrzyj lub pognieć stare gazety.
2. Rysuj szybko kredką, aż się zmęczysz.
3. Przytul się do kogoś bliskiego.
4. Oddychaj przez chwilę do papierowej torebki.

 

3. „Zabawa z literą „u””.

Rodzic wypowiada wyrazy, a następnie dziecko uśmiecha się, kiedy usłyszy głoskę „u”.

Gdy w słowie nie ma tej głoski reaguje smutną miną. Dziecko dzieli te wyrazy na sylaby.

 

Możecie wspólnie poprzeglądać kolorowe czasopisma (lub obrazki w internecie), wybierając tylko te zdjęcia, w których nazwach występuje głoska „u”. Możecie również wyszukać w tytułach lub nagłowkach wyrazy zawierające litery „u” oraz  „U”.

Wszystkie wybrane elementy wytnijcie i naklejcie na kartkę A4, tworząc artystyczny kolaż.

Środek kartki zostawiamy pusty – rodzic pisze tam nowo poznaną literkę „U”, a dziecko ją ozdabia.

 

4. KP2 str. 10

 

5. Praca plastyczno – techniczna

Poszukajcie w kolorowych gazetach zdjęć (lub na stronach internetowuch i wydrukujcie), na których są przedstawione nieprzyjemne emocje : SMUTEK, ZŁÓŚĆ, STRACH, ŻAL, ROZCZAROWANIE

 

 

 

PONIEDZIAŁEK - 22.11.2021r. 

Temat dnia: My i nasze emocje.

 

1. „Bajka o emocjach ” – obejrzyj film edukacyjny

 

 

 

2. Rozmowa.

Dziecko wraz zrodzicem przygotowuje papierowe emotikonki wyrażające:

- RADOŚĆ,

- ZDZIWIWNIE,

- ZŁOŚĆ,

- SMUTEK,

- STRACH.

 

Dzieci przypominają sobie, w jakich sytuacjach taką emotikonę przeżywamy, jak ją wyrażamy (mimik,a twarzy, postawą ciała). Rodzice rozmawiją z dziećmi o tych emocjach ( dzieci odwołują się do własnych doświadczeń).

 

3. „Odtwarzenie emocji”
   Rodzic siada z dzieckiem naprzeciwko siebie. Rodzic pokazuje różne miny, a dziecko stara się je naśladować oraz odgadnąć, jaką emocję wyraża ta mina. Potem następuje zamiana ról.

 

4. KP2  str. 9

 

5. „Spacer sensoryczny” – zabawa sensoryczna, chodzenie po różnych fakturach.
   Rodzic przygotowuje ścieżkę sensoryczną. Rozkłada dużą folię, a na niej różne przedmioty, po których będzie przechodzić dziecko (np. papierowe kule, folię bąbelkową, fasolę, piórka). Dziecko za pomocą mimiki wyraża, kiedy podłoże jest przyjemne dla stóp dziecka, a kiedy nie.