8 I 1946 roku to data, którą mieszkańcy Kraśnika Dolnego i okolic powinni zapamiętać. Tego dnia niemiecki ksiądz poświęcił polską szkołę. Pierwszym kierownikiem i jednocześnie założycielem szkoły był pan Józef Gałkiewicz, a nauczycielami Wiktoria Gałkiewicz, Julia Przedworska i Maria Sułkowska. Szkoła liczyła pięć klas, w sumie 112 uczniów. Były to dzieci polskich repatriantów przybyłych na Ziemie Odzyskane głównie ze Wschodu i z Jugosławii.

      Początki były bardzo trudne. Budynki szkolne na skutek działań wojennych były zniszczone. Ławki i inny sprzęt szkolny zwożono z całej gminy. Uczniowie do szkoły z miejscowości takich jak: Kraśnik Dolny, Kraśnik Górny, Nowa Wieś i Wizów docierali na piechotę. Codziennie w deszczu, chłodzie i mrozie pokonywali po kilka kilometrów. Nie narzekali jednak. Każdy ochoczo maszerował do szkoły.

      Ówczesna szkoła była symbolem polskości, znakiem powrotu Dolnego Śląska do macierzy. Wielkiej mocy nabierała śpiewana na szkolnych uroczystościach pieśń "Nie rzucim ziemi". Szkoła, podobnie jak Ojczyzna, przechodziła różne dziejowe burze. Nad realizacją "politycznych" i oświatowych zadań czuwała w latach 1946 - 1968 pani Julia Papis.

      Była ona drugim kierownikiem tutejszej szkoły. Wychowała wiele pokoleń młodych ludzi. Była wespół z innymi nauczycielami wychowawcą i organizatorem różnych kulturalnych przedsięwzięć na wsi.

 

Opracowanie: mgr Irena Różycka