PIĄTEK – 10.12.2021r.

Temat dnia:  Do restauracji zapraszamy.

 

1. Gorąca herbata .
    

Doskonalimy aparat mowy poprzez naśladowanie dmuchania na gorącą herbatę. Dmuchamy raz powoli, raz szybko, delikatnie i mocno.

          2. KP2 s. 25  -  rysowanie po śladzie, ozdabianie talerza, ćwiczenie z naklejkami – właściwe ułożenie sztućców przy talerzu.

         3.  Co to tak smakuje i pachnie? – zabawy doskonalące zmysły.

Przygotowujcie produkty spożywcze o wyrazistym smaku i zapachu i ułóżcie je na małych papierowych talerzykach: kawałki ogórków kiszonych, cząstki czekolady mlecznej, połamane paluszki słone, cząstki gorzkiej czekolady, kwadraciki z chleba, szczypta cynamonu. Po kolei wąchajcie je, a potem próbujcie wybrane produkty i określcie jego smak i zapach: słodki, kwaśny, słony, gorzki, przyjemny, drażniący.

      4.  Kolorowy talerz.

Układajcie różne kompozycje z dostępnych w kuchni warzyw, owoców, przypraw.

 

 

     5. Warzywa – zabawa ruchowa.

Do zabawy możecie zaangażować rodziców, rodzeństwo, dziadków, ciocie oraz wujków.
 Jedna osoba zostaje „kucharzem”. Reszta stoi w kole, wymyśla dla siebie nazwy warzyw: „marchewka”, „pietruszka”, „seler”, „por”, „burak”, „pomidor”, „ogórek” i głośno oznajmiają swoją nazwę (nazwy mogą się powtarzać). „Kucharz” wchodzi do środka koła i woła: Gotuję, gotuję selera i pora! – wtedy osoby, które wybrały te nazwy, muszą szybko zamienić się miejscami, przy czym „kucharz” usiłuje jak najszybciej zająć zwolnione miejsce w kole. Jeżeli uda mu się, oznajmia, jaką nazwę warzywa przyjmuje dla siebie, a osoba, której zabrakło miejsca w kole, staje się „kucharzem”.

 

 

KRĄG TEMATYCZNY: KULINARNE WYZWANIA

 

CZWARTEK  - 09.12.2021r. 

Temat dnia: „Książka kucharska”.
 

1. Zabawy z literą „r”.

Poszukajcie w domu przedmiotów, których nazwy rozpoczynają się głoską „r”, i spróbujcie je policzyć.

 

2. Jaki przedmiot mam na myśli?  

Pobawcie się w zagadki słowne, opisujcie przedmioty słowami, druga osoba musi odgadnąć, o czym myśli pierwsza.

 

3. Gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść .

Posłuchajcie uważne opowiadania R. Piątkowskiej. Zanim rodzice przeczytają Wam opowiadanie zastanówcie się :

-  Co to przysłowie oznacza?

- Dlaczego podczas gotowania ważne jest pilnowanie składników i odpowiednie ich odmierzanie?

 

Gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść

Zamiast bawić się misiami i czesać lalki, Julka wolała mieszać w garnkach, ucierać, przelewać, posypywać i wałkować wszystko, co się da. Można było robić przy tym ważną minę i oblizywać łyżki jak prawdziwa kucharka. Dlatego gdy tylko w kuchni zabrzęczały pokrywki i zaszumiała woda, Julka już stała w drzwiach, przestępując niecierpliwie z nogi na nogę.
 – Chcesz mi pomóc, Julciu? – spytała mama i zaraz zawiązała Julce kolorowy fartuszek.
– Co mam robić? Julka miała wielką ochotę coś pomieszać, pokroić albo posmarować.
Mama pokazała garnek, w którym leżały obrane ziemniaki, i spytała:
 – Może je opłuczesz? Julce nie trzeba było dwa razy powtarzać. Bardzo chętnie taplała się w wodzie i uczyła ziemniaki pływać. Dwa najładniejsze schowała sobie do kieszonki, a jeden poturlał się pod szafkę i nie dało się go wyciągnąć. Resztę mama postawiła na piecu i posoliła. Julce wydawało się jednak, że jedna łyżeczka soli to stanowczo za mało, i gdy mama nie widziała, dosypała jeszcze dwie. – No to co mam teraz robić? – spytała po chwili. Mama rozejrzała się po kuchni, wyjęła z szuflady wielką drewnianą łyżkę, wręczyła ją Julce i powiedziała:
– Pomieszaj ostrożnie ten gulasz i wrzuć do niego jeden listek laurowy.
– Mówiąc to, podała Julce słoiczek, w którym trzymała suche, twarde, ciemnozielone listki.
 Julka posłusznie wyjęła jeden i wrzuciła do gulaszu. Ale zaraz potem pomyślała, że te listki muszą być chyba bardzo stare, bo takie sztywne i zasuszone. Jaki z nich pożytek? Nie ma to jak świeże, mięciutkie listeczki, o, chociażby takie jak te z pelargonii albo paprotki. Julka uwinęła się raz dwa i urwała każdej roślince po jednym listku. Przyniosła nawet kilka większych, ale też bardzo ładnych z ogrodu. Zrobił się z tego całkiem spory bukiecik. Wrzuciła go do gulaszu, zamieszała wielką łyżką i bardzo z siebie zadowolona spytała:
 – A teraz co mam robić?
– Pilnuj tego gulaszu, żeby się nie przypalił. – Ledwo mama to powiedziała, zadzwonił telefon. Okazało się że to jej koleżanka, a więc zanosiło się na dłuższą pogawędkę.
No i może Julka przypilnowałaby tego gulaszu, ale właśnie wtedy wrócił z pracy tata, więc jak zwykle pobiegła z piskiem do przedpokoju i rzuciła mu się na szyję.
– Tatusiu, zobacz, mam nowego konika! – wyjęła z kieszeni małego pluszowego kucyka i podsunęła tacie pod nos. – To bardzo mądry konik. Dostałam go dzisiaj od babci. Jest piękny, pluszowy, nawet kopyta ma owłosione!
– I do tego ma różową grzywkę – zauważył tata.
– Też chciałbyś taką mieć, prawda? – spytała Julka.
– Oczywiście, marzę również o owłosionych kopytach – zapewnił tata i lekko zaniepokojony pociągnął nosem. – A co tu tak dziwnie pachnie? Na te słowa mama porzuciła telefon i zawołała:
 – Przypala się!
– Ojej! – jęknęła Julka i pobiegła do kuchni, wymachując drewnianą łyżką. Potem było tak: gulasz wylądował w koszu na śmieci, zaraz za nim trafiły tam niemożliwie przesolone ziemniaki. Mama załamywała ręce i wietrzyła kuchnię, a tata, patrząc na Julkę, stwierdził:
– Jestem okropnie głodny, chyba będę musiał cię zjeść.
Julka z piskiem rzuciła się do ucieczki, a tata gonił ją wokół stołu. Wreszcie, słaniając się na nogach, złapał telefon i zamówił pizzę.
 – Tak to jest. Gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść – wysapał.
– Jak to sześć? Ja i mama to tylko dwie kucharki.
– Żeby nie było wątpliwości, Julka pokazała dwa paluszki. – To takie przysłowie – wyjaśnił tata – i nietrudno zgadnąć, skąd się wzięło. Pewnie dawno temu sześć kucharek gotowało coś wspólnie w wielkiej kuchni. Wyobrażasz sobie, co tam się musiało dziać? Pokrywki podskakiwały, czajniki gwizdały, młynki nie nadążały mleć, wałki wałkować, a wszystko wkoło kipiało.
 – Albo się przypalało – dodała Julka.
 – Z rondli buchała para, a kucharki co chwila coś siekały, mieszały, soliły lub słodziły na potęgę. Bywało, że jedna zupa była przyprawiona sześć razy, bo każda kucharka dodawała coś od siebie. Potem się kłóciły, a w powietrzu latały chochle i patelnie. Co jedna usmażyła, to druga polała wodą, trzecia posypała pieprzem, czwarta skropiła octem, piąta posmarowała musztardą...
– A szósta dorzuciła liście laurowe – dodała Julka.
– No właśnie. I tak, choć robota w kuchni wrzała, to goście nie doczekali się obiadu. Podobnie jak ja dzisiaj – stwierdził tata. Na szczęście w tym momencie do drzwi zadzwonił dostawca pizzy, co tacie wyraźnie poprawiło humor. I choć pizza była wielka jak młyńskie koło, to po obiedzie wszyscy mieli jeszcze ochotę na coś słodkiego. Wtedy mama wyjęła lody i napełniła nimi pucharki. Julka posypała je rodzynkami i tartą czekoladą, a na koniec wbiła w każdą porcję kruchy biszkopt. Mama dołożyła po łyżce bitej śmietany. Lody wyglądały tak pięknie, że tata na ich widok wymyślił nowe przysłowie:
 – Gdzie kucharek dwie, tam się dobrze je! – zawołał. A Julka pomyślała, że jej tata jest bardzo mądry, chociaż nie ma różowej grzywki i owłosionych kopyt.
 Renata Piątkowska

 

 

4. KP2 s. 24 – liczba 6, liczenie, uzupełnianie elementów zbioru.

 

5. Placki z jabłkiem.                                                                                                                                             
   
   Wykonajcie wspólnie placki, umyjcie ręce i  załóżcie fartuszki. Wspólnie przygotujcie potrzebne składniki. Przyrządźcie ciasto na  placki. Gdy masa z jabłkami na placki będzie gotowa, sprzątnijcie miejsce pracy. Przypomnijcie sobie zasady bezpieczeństwa obowiązujące w kuchni.

 

Składniki:

- 2 szkl. mąki (około 310–320 g),

-  niecałe 2 szkl. mleka (może być roślinne, około 480 ml),

- 2 jajka, 1 łyżka cukru waniliowego,

- 1 łyżeczka proszku do pieczenia,

-  2–3 duże jabłka,

- 1 łyżka oleju,

- olej do smażenia,

- cukier puder do posypania.

Przygotowanie:

Do miski wsypcie mąkę, jajka, cukier, mleko i  proszek do  pieczenia oraz olej i mieszajcie na gładką masę. Pokrójcie jabłka w plasterki i wrzućcie kilka do miski z ciastem. Obserwujcie smażenie i degustujcie po wystygnięciu.